عجب دنیایی هست دنیایی که ....
گاهی دلم برای غریبی طلبه ها ودین دارامون میسوزه دلم برا جامعه مون ، میدونیدچرا این حس بهم دست میده . وقتی میبینم که با تبلیغ ازحوزه ودین شناسی ودعوت جوونامون به سمت وسوی حوزه ودرس خوندن توفضای معنوی حوزه که خودم فکرمیکنم به عمرآدم اضافه میشه ولی خیلیها باشنیدن اسم حوزه ومدرسه علمیه فکرشون میره به جایی که جوونشون ازپیشرفت توجامعه بازمیمونه ، مدیرمدرسه ای وقتی ازش خواستیم بریم مدرسشون واسه تبلیغ حرفی زد که خیلی سنگین بود، میگفت : وقت تبلیغ ازحوزه روبذاریدبعدازکنکورچون ماروی بعضی ازدانش آموزامون حساب بازکردیم بااومدن شما وتبلیغ ازحوزه شایدنظرشون عوض یشه!!!!
ازاون روزباخودم فکرمیکنم مگه قراره تبلیغ مابراجذب طلبه ،دانش آموزها روبه چه سمتی ببره که طرز فکربعضی ها اینطوریه !!! مگه یادگرفتن دروس فقهی واسلامی و…حتی علمی حوزه نمیتونه باعث پیشرفت جوونهای جامعه بشه یه درده براجامعه امروز که فکرمیکنم کاری هم براش نمیشه کرد البته شاید باتغییردادن ذهنیت مردم نسبت به این مساله بشه …نمیدونم
امیدوارم ماوظیفمون روتوراهی که هستیم درست انجام بدیم تادیدکسی روخراب وخراب تر نکنیم…..