کرانه مهر

سه یاچهارسال بیشترنداشت بهانه پدرراگرفت بابا رابرایش آوردن بابابوداماقدوقامت رعنایش نبودتنها فقط سربابا بودشروع کردباپدرنجواکردن باهمان سربی پیکرگفت بادلی شکسته وسوزان گله کردوگفت که هرچه من ناله زدم اونامنوبیشترزدن ،گفتم بابا زدن ، چشمام همش تاره کجایی خرابه شده کربلایی دلم تنگ تنگه هنوزتوموهام پرخورده سنگه، اگه چشمات روواکنی نه منومیشناسی نه عمه روبابا…ازشمرسهم مادریت راگرفتم سیلی وروی نیلی و… گفتنی هاراباپدرگفت ودل سنگ راآب کرددیگرطافتش تمام شدوبرای ابدبه آغوش پدربازگشت. السلام علیک یارقیه بنت الحسین علیه السلام.